Moving on, ano ba ang relasyon noon sa blog na tinitipa ko ngayon? Well. dun kasi ako unang nagkaroon ng blog account. Pero tulad ng lahat ng "nauuna" madalas ito rin ang mga "unang nakakalimutan".
Para sakin, hindi user-friendly ang Blogger. Ang daming buttons, kung anu-anong link ang lumalabas. HINDI KO MA-GETS KUNG PANO I-OPERATE. In short, nabo-BOBO ako. Kaya minabuti kong kalimutan na lang ang blogging.
Pero nagbago ang lahat ng ma-hook ako sa Tumblr. Nakakatuwa kasi eh. Pwedeng mag-post ng text, quote, videos, link, picture at pwede ka ring mag-ask, at magkaroon ng sangkaterbang kaaway. NAKAKAALIW. Pero nakakasawa.
Naging follower ko na kasi yung iba kong kamag-anak, kaibigan at kaklase. Inisip ko, pano pa ako makakapagblog sa tungkol sa kanila. Sila na rin ang mismong reader ng istorya nila. BUNTONG HININGA. At ngayon, nag-crash ang Tumblr. Hindi ako makapag-blog, tapos bigla kong nakita yung kaibigan ko na may pinost siya na link ng isang blog. Tapos naalala ko ang Blogger.
Ako ngayo'y nagbabalik loob sayo. I will do my best to update you from time to time.
(mas gusto ko yung ganito, yun bang nagsasalita ako pero hangin ang kinakausap ko.)
^_____________^
ReplyDelete