Saturday, March 5, 2011

CLASS PICTURE

Three years ago pa yata since huli akong nakaranas ng class picture.
4th year highschool ako noon, at ngayon 4th year college na ako nang nasundan.

May apat na shots, binili ko lahat kahit sa lahat ng photos informal ang itsura ko.
Di ko na yata maiaalis yun sa mukha ko. Nangangamba nga ako para sa grad pic ko. Baka mag-give up sakin ang photographer.

Kahapon, naninigil na yung Treasurer namin. As usual, late ako nagbayad. Kanina nga lang ako nag-abot ng pera. Sa totoo lang, di pa dapat ako magbabayad. Pero dahil sa panaginip ko, napilitan akong magbayad ngayong araw.

My dream goes like this,

Nasa bahay ako, tapos may biglang kumatok sa pinto. Pagkabukas ko, isang napakalaking lalaki ang tumambad sa aking harapan. Sinisingil niya ako ng para sa class picture. Nagmatigas ako. Nanlaban. Nakita ko siyang tumakbo papalapit sakin, so i ran.
Feeling ko napakataggal kong tumatakbo sa panaginip ko. Namalayan ko nalang nasa BOSAI na ako. I'm sure of the place kasi dun kami nag-swimming nung birthday ng kaibigan ko. Pagkalingon ko, nandoon na naman siya.

Hindi ko alam kung saan ko nakukuha ang liksi, bilis at flexibility ko at parang sisiw lang sakin ang long range running. As I run, parang familiar sakin yung scenery yet hindi ko maalala kung saan.

Nakakita ako ng tricycle. Sumakay ako. But when we were halfway there, nakareceive si manong driver ng call. And we stopped. Na-sense ko na may masamang mangyayari so i jumped right out of the trike and ran. Napakabilis ko tumakbo, nakasakay na sa motor ang goon na humahabol sakin di parin ako naabutan.

Nakarating ako sa bahay ng tita ko. Nakapagpahinga at nagkwento sa kanila.

When night falls, isang malakas na katok mula sa pintuan ang aming narinig. Parang konti nalang bibigay na ang kawawang pinto.

When I peeked outside nakita ko ung lalaki na humahabol sakin with matching back-up.
Nakakatakot talaga. That's when I decided to pay them my debt of 200pesos.

Nang binuksan ko ang pinto, agad nila akong pinormahan at sinunggaban at pinaulanan ng.....


KILITI.


And that's when I woke up.
Maging sa panaginip ko ay nagtataka ako kung bakit hindi nila ako pinatay.

Alam ko na may nais iparating ang panaginip ko na iyon,kaya naman pagkagising na pagkagising ko nag-gm agad ako sa mga kaibigan ko na kailangan na kaming magbayad para sa class picture.

PREVENTION IS BETTER THAN CURE. :)

No comments:

Post a Comment