Mama: Lei, kamutin mo nga likod ko.
Ako: Kaya ka siguro nag-anak para may taga-kamot ka ng likod noh?!
Mama: Tanga! Tinatanong mo kung ba't ako nag-anak eh kasi lumandi ang pekpek.
Madalas talaga mag-green joke si mama.
Sa kanya ko siguro na-adapt yung ganung ugali...
Tuesday, May 17, 2011
Saturday, May 14, 2011
FRIDAY THE 13TH
2:55pm
may 2 ng interviewee ang lumabas simula ng pagdating ko. Kinakabahan na ako, mukhang ako na ang susunod. Ang sakit pa ng tyan ko, di ko alam kung nate-tense ako o sadyang natatae lang. Lord, help me.
3:02pm
tinawag na yung ate na taga PUP sto. Tomas. Kinakabahan na ako.. LOOOOOORD!
3:07pm
ang lakas ng pintig ng puso ko sa bawat bukas ng pintuan. Arrrrgh!
3:21pm
yey! Tapos na ang interview, pero may isa pa! Haha! Pero next week pa. Wiw! Sa Internal Audit yata ako magpa-final interview. Haha! Mukhang kelangan ko mag-aral ng accounting. Wiiw! :D
(ang tagal naman ni ralph mag-exam)
4:33pm
ang gwapo nung kuya sa elevator. Haha. Tall, rugged, payat, maputi... Urgh! Naalala ko tuloy si...
4:54pm
nakipagtitigan ako kay manong konduktor ng mga 5seconds. Kawindang si manong! Hahaha!
5:10pm
nakakita ako ng batang babae na may ice cream sa mukha, nainggit ako kasi pinupunasan ng daddy nya ung face nya. Nalungkot naman ako bigla.
may 2 ng interviewee ang lumabas simula ng pagdating ko. Kinakabahan na ako, mukhang ako na ang susunod. Ang sakit pa ng tyan ko, di ko alam kung nate-tense ako o sadyang natatae lang. Lord, help me.
3:02pm
tinawag na yung ate na taga PUP sto. Tomas. Kinakabahan na ako.. LOOOOOORD!
3:07pm
ang lakas ng pintig ng puso ko sa bawat bukas ng pintuan. Arrrrgh!
3:21pm
yey! Tapos na ang interview, pero may isa pa! Haha! Pero next week pa. Wiw! Sa Internal Audit yata ako magpa-final interview. Haha! Mukhang kelangan ko mag-aral ng accounting. Wiiw! :D
(ang tagal naman ni ralph mag-exam)
4:33pm
ang gwapo nung kuya sa elevator. Haha. Tall, rugged, payat, maputi... Urgh! Naalala ko tuloy si...
4:54pm
nakipagtitigan ako kay manong konduktor ng mga 5seconds. Kawindang si manong! Hahaha!
5:10pm
nakakita ako ng batang babae na may ice cream sa mukha, nainggit ako kasi pinupunasan ng daddy nya ung face nya. Nalungkot naman ako bigla.
Friday, May 6, 2011
PAGTATAPOS o PAG-UUMPISA
Ayon sa istatistika, sa bawat sampung estudyante na nagtapos sa elementarya anim lamang ang nakakapagpatuloy sa Hayskul, at sa bawat sampung estudyante na nagtapos sa Hayskul tatlo lamang ang nagkakapagpatuloy sa kolehiyo... at bilang na bilang ang nakakatanggap ng inaasam na diploma.
Totoong napakahirap makuha ang diploma, literally and figuratively.
Unang una, matagal kasi kailangan mong kumpletuhin ang units na required ng course na kinuha mo kahit hindi naman relavant sa kurso mo. Halimbawa, Foreign Language (FL100) pero major in Pilipino ka. OH HAH?! Malas mo lang din kung kumuha ka ng course tulad ng Accounting o Engineering na may grade-policy at qualifying exams. Tigok ka kapag bumagsak ka (parang ako lang).
Pangalawa, kailangan mong magtiis sa mga propesor na mapagsamantala, manyak, mainitin ang ulo, galit sa gobyerno damay na ang mundo at iba pang pyscho-Prof.
Pangatlo, kailangan mo ring makibagay/makisama sa mga kaklase mong di mo maintindihan. Though at some point in time magiging kaibigan mo ang iba (hindi lahat) may mga kaklase ka parin na mahirap talagang ispellengin ang ATTITUDE.
At higit sa lahat ay ang napakabagal na sistema ng pampublikong paaralan.
Pero may good side din naman yun, nagkaroon ako ng mahabang pasensya, natuto akong magpakumbaba at higit sa lahat ay ang MAGHINTAY.
Tapos na ang graduation, nagpaalam na sakin ang Sintang Paaralan, ang mga propesor na luminang sa aking karunungan at ang mga kaklase na humubog sa aking pagkataon ngunit hindi ito ang huli naming pagkikita... alam ko yun.
Pero sa pag-alis ko sa mundo ng kolehiyo, panibagong mundo ang kumakaway sakin.
Ang mundo ng UNEMPLOYMENT.
Oo nga't meron ng trabahong nakaaabang para sakin, pero hangga't hindi pa ako nakakapirma ng kontrata kabilang parin ako sa mga unemployed. Nakakalungkot pero totoo.
But, alam ko na hindi ako magtatagal dito. Ito'y isang proseso na kailangang pagdaanan para sa ikauunlad ng buhay.
KUDOS PUPIAN '11 GRADUATES!
Totoong napakahirap makuha ang diploma, literally and figuratively.
Unang una, matagal kasi kailangan mong kumpletuhin ang units na required ng course na kinuha mo kahit hindi naman relavant sa kurso mo. Halimbawa, Foreign Language (FL100) pero major in Pilipino ka. OH HAH?! Malas mo lang din kung kumuha ka ng course tulad ng Accounting o Engineering na may grade-policy at qualifying exams. Tigok ka kapag bumagsak ka (parang ako lang).
Pangalawa, kailangan mong magtiis sa mga propesor na mapagsamantala, manyak, mainitin ang ulo, galit sa gobyerno damay na ang mundo at iba pang pyscho-Prof.
Pangatlo, kailangan mo ring makibagay/makisama sa mga kaklase mong di mo maintindihan. Though at some point in time magiging kaibigan mo ang iba (hindi lahat) may mga kaklase ka parin na mahirap talagang ispellengin ang ATTITUDE.
At higit sa lahat ay ang napakabagal na sistema ng pampublikong paaralan.
Pero may good side din naman yun, nagkaroon ako ng mahabang pasensya, natuto akong magpakumbaba at higit sa lahat ay ang MAGHINTAY.
Tapos na ang graduation, nagpaalam na sakin ang Sintang Paaralan, ang mga propesor na luminang sa aking karunungan at ang mga kaklase na humubog sa aking pagkataon ngunit hindi ito ang huli naming pagkikita... alam ko yun.
Pero sa pag-alis ko sa mundo ng kolehiyo, panibagong mundo ang kumakaway sakin.
Ang mundo ng UNEMPLOYMENT.
Oo nga't meron ng trabahong nakaaabang para sakin, pero hangga't hindi pa ako nakakapirma ng kontrata kabilang parin ako sa mga unemployed. Nakakalungkot pero totoo.
But, alam ko na hindi ako magtatagal dito. Ito'y isang proseso na kailangang pagdaanan para sa ikauunlad ng buhay.
KUDOS PUPIAN '11 GRADUATES!
Subscribe to:
Posts (Atom)