Ayon sa istatistika, sa bawat sampung estudyante na nagtapos sa elementarya anim lamang ang nakakapagpatuloy sa Hayskul, at sa bawat sampung estudyante na nagtapos sa Hayskul tatlo lamang ang nagkakapagpatuloy sa kolehiyo... at bilang na bilang ang nakakatanggap ng inaasam na diploma.
Totoong napakahirap makuha ang diploma, literally and figuratively.
Unang una, matagal kasi kailangan mong kumpletuhin ang units na required ng course na kinuha mo kahit hindi naman relavant sa kurso mo. Halimbawa, Foreign Language (FL100) pero major in Pilipino ka. OH HAH?! Malas mo lang din kung kumuha ka ng course tulad ng Accounting o Engineering na may grade-policy at qualifying exams. Tigok ka kapag bumagsak ka (parang ako lang).
Pangalawa, kailangan mong magtiis sa mga propesor na mapagsamantala, manyak, mainitin ang ulo, galit sa gobyerno damay na ang mundo at iba pang pyscho-Prof.
Pangatlo, kailangan mo ring makibagay/makisama sa mga kaklase mong di mo maintindihan. Though at some point in time magiging kaibigan mo ang iba (hindi lahat) may mga kaklase ka parin na mahirap talagang ispellengin ang ATTITUDE.
At higit sa lahat ay ang napakabagal na sistema ng pampublikong paaralan.
Pero may good side din naman yun, nagkaroon ako ng mahabang pasensya, natuto akong magpakumbaba at higit sa lahat ay ang MAGHINTAY.
Tapos na ang graduation, nagpaalam na sakin ang Sintang Paaralan, ang mga propesor na luminang sa aking karunungan at ang mga kaklase na humubog sa aking pagkataon ngunit hindi ito ang huli naming pagkikita... alam ko yun.
Pero sa pag-alis ko sa mundo ng kolehiyo, panibagong mundo ang kumakaway sakin.
Ang mundo ng UNEMPLOYMENT.
Oo nga't meron ng trabahong nakaaabang para sakin, pero hangga't hindi pa ako nakakapirma ng kontrata kabilang parin ako sa mga unemployed. Nakakalungkot pero totoo.
But, alam ko na hindi ako magtatagal dito. Ito'y isang proseso na kailangang pagdaanan para sa ikauunlad ng buhay.
KUDOS PUPIAN '11 GRADUATES!
No comments:
Post a Comment